Wanneer leer ik mezelf toch eens kennen? Nu ben ik weer een blog begonnen, maar waarom?
Ik tweet. Nooit van mezelf verwacht voor ik er aan begon, maar ik tweet vol overtuiging. Twitter past bij mij als madeliefjes bij een grasveld. Onnodig, maar zoveel leuker. Op twitter kan ik mijn ei kwijt, vind ik steun en lach ik me krom. In willekeurige volgorde.
En nu ben ik dus een blog begonnen. Niet dat ik ook maar iets van gewicht heb toe te voegen aan de vele blogs die gevuld worden met maatschappelijk relevante visies of artistiek verantwoorde werken. Maar af en toe borrelt er iets in mijn hoofd op dat ik niet in 140 tekens kwijt kan. En in plaats van het lekker te laten bruisen tot de prik er af is ben ik het gaan opschrijven. En erger, ik ben een blog begonnen.
Een blog met bestemming onbekend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten