Verkouden

Druk in mijn hoofd
Geen ADHD
Gewoon een verkoudheid
Je bent niet ziek
Stel je niet aan

Snot dringt zich op
Drukt zich naar buiten
De stapel volle zakdoekjes
Die me gezelschap houd
Groeit tot een bergje

Druk op mijn ogen
Bril is ondraagbaar
Lenzen onbespreekbaar
Oogleden dik
Constante tranen

Druk op mijn oren
Veroorzaakt een suizen
En ploppen en gonzen
Niet filterend maar versterkend
Constante input

Druk op mijn borstkas
Benauwend verstikkend
Schrapende hoest
Blaffend onhoudbaar
Komt en gaat

Maar het meest gekmakend
Is het gebrek aan koorts
Want alleen met koorts
Ben je ziek genoeg
Als mama

Dus ondanks oorsuizen
Blafhoest niesaanval
Traanogen loopneus
Rillingen wrakkigheid
En hoofdpijn

Blijf ik vraagbaak
Billenveger kamenier
Kok interieurverzorger
Verpleegster kapster
Logistiek medewerker

En dat is allemaal niet erg
Ik doe het met liefde
Maar als er nog iemand waagt
Te doen of ik me aanstel
Bega ik een moord.

Een jaar in bloemen

Ik hou van bloemen. Niet in een vaasje op tafel, of nou ja, daar ook, maar vooral gewoon in het dagelijks leven om me heen. Van prachtige exotische orchideeën tot een gewone paardenbloem, ik kan ze stuk voor stuk waarderen.
1 Januari stapte ik uit de auto en werd ik geraakt door de bloeiende Helleborus in de voortuin. Hartje winter, seizoen van de rust en de slaap. En toch daar die bloem, de kou trotserend. Ik nam een foto en postte die op Instagram. Onderschrift "Een jaar in bloemen. Januari: Helleborus"

Pas daarna dacht ik: heel fijn. Ik heb mezelf opgezadeld met een opdracht... Maar ik vind hem leuk! En ik ga er voor. Elke maand een bloem die voor mij iets speciaals betekent of die me raakt om wat voor reden dan ook.

Het is nu februari, de bloem die ik op het oog heb kan elk moment gaan bloeien. Als het zover is vereer ik haar met een foto, en een blogje. Ik kan niet wachten!