vrijdag 27 maart 2015

Stroomuitval

Shwoeoeoeoeoeoeoe is het eeuwige achtergrondgeluid op het lab waar ik werk. De airco en de flowkasten produceren een constante achtergrondruis die je niet meer waarneemt, totdat...
Shwoeoeoeiiiii....... De stroom uitvalt. De lichten uit, de ruis weg en als ik weer terugkijk naar het computerscherm waar ik naar kijk ook daar slechts zwart. Dan de harde bons waarmee de branddeur dichtglijd en dan weet je zeker: stroomuitval. Het is ongeveer 10 over half 10. Er komen diverse collega's aanlopen en we besluiten om dan maar iets eerder te gaan koffiedrinken.

In de koffiekamer enkele mensen die nog wel bereik hebben en al snel weten te melden dat het een groot deel van Noord-Holland is dat zonder stroom zit, en dat er dus geen enkele koffieautomaat meer werkzaam is. En ik weet niet waarom, maar het lijkt me dat dit lang gaat duren.

Er liggen klusjes genoeg op het werk maar ik heb daar ten eerste geen zin in, ten tweede moet ik nog ergens brood vandaan halen voor de lunch zometeen en ten derde zie ik de mogelijkheid tot het pakken van een rustmoment dus ik besluit dat laatste uurtje werk om te zetten in een uurtje vakantie en naar huis te gaan.

Het winkelcentrum bied een rare aanblik. De winkels hebben allemaal de ingang geblokkeerd met goederen die normaal buiten staan opgesteld. Het personeel hangt in kluitjes voor de deur. Klanten vragen of iemand al weet wat de oorzaak is en hoe lang het nog duurt maar niemand heeft een idee.
Ik loop door naar de bakker, die is nog wel open. Voor mij koopt een groep scholieren de voorraad kaasstengels op, en ik koop drie pistoletjes. Cash afrekenen, dat dan weer wel.

Door naar huis, de constante neiging om twitter te openen onderdrukkend. Zo much to tell, so little network...

Onderweg vraag ik me af wat ik vanavond op tafel zal zetten, mocht het zo blijven. Zonder stroom geen oven, geen kookplaat. Maar met een storing van deze omvang ook geen restaurants, bezorgpizza of wat dan ook. Ik hoop dat de hulp zo slim is om zelf te bedenken dat ze beter niet kan komen. Schoonmaken zonder stroom of warm water is ook niet handig.

De spoorwegovergang biedt een interessante aanblik. De verlichting van de spoorbomen doet het wel en de bomen zijn naar beneden. Middenop de overweg staat een politieagent en afwisselend worden de bomen voor een rijrichting opgetild door voorbijgangers om auto's door te laten.

Ik ga maar haken, en straks kibbeling scoren bij Anton, lekker warm lunchen. Ik ben benieuwd of Martijns zwemles doorgaat straks...

En als dan ineens om kwart over 11 de vaste telefoon een bliep geeft ten teken dat er weer contact is schiet ik bijna tegen het plafond. Stilte kan verslavend zijn...