14 april 2014 vandaag.
Vandaag ben ik 8 jaar moeder. Elke verjaardag van Kirsten moet ik terugdenken aan 14 april 2006, maar wees gerust. Dit wordt geen sentimenteel blog over de bevalling, hoewel dat verhaal genoeg was om eens op te schrijven. Dit gaat over een andere gebeurtenis die die dag ook plaatsvond en die dit jaar zonder aanwijsbare reden mijn gedachten meer overheerst dan voorgaande jaren.
Het was Goede Vrijdag, en ik moest me om 7:00 melden in het ziekenhuis om ingeleid te gaan worden. Belabberd geslapen, moe en vol spanning stap ik om half 7 samen met Paul in de auto. We rijden de straat uit en draaien de Raadhuislaan op. Er staat een politieauto bij de spoorwegovergang en een trein staat stil nét voorbij de spoorbomen dus we kunnen er zelf wel gewoon langs. Terwijl we langs de trein rijden zie ik iemand (een agent?) die met een grijpertje dingen van de grond opraapt en dan rijden we door, naar het ziekenhuis.
Ik moet een nachtje blijven en de volgende dag ga ik samen met Paul weer naar huis, Kirsten in de maxicosy op de achterbank. Als we bijna thuis zijn en de spoorwegovergang passeren zie ik het hek vol bloemen en knuffels en pas dan besef ik wat ik de vorige dag gezien heb.
Kirstens 8e verjaardag vandaag. Maar mijn gedachten gaan ook even uit naar degenen die 8 jaar geleden een kind verloren.
