Er zijn soms woorden
Die dansen door mijn hoofd
Op het puntje van mijn tong
Liggen ze te wachten
Dwingend ongeduldig
Klaar om van de rand te duikelen
In een enhousiaste klaterval
Maar dan net voor ze springen
Is daar het besef
Dat onuitgesproken woorden
Vertegenwoordigers zijn
Van niet bestaande waarheden
Die eenmaal uitgesproken
Zwaarte verlenen aan lucht
Dan is daar die twijfel
Die haarscherp getimed
De seconde fractioneert
Het juiste moment vervliegt
De onuitgesproken woorden
Sterven een onverdiende
Stille dood
